| بررسی میزان آلودگی عناصر بالقوه سمی (سرب، نیکل، کادمیم و کروم) در رسوبات دریاچه مهارلو |
| کد مقاله : 1101-MSRI2 |
| نویسندگان |
|
سعیده قدیمی *1، فرزانه ناصری2، مهناز جدیدی3 1(1) دانشجوی دکترای برنامه‌ریزی محیط زیست دانشگاه تهران (پردیس ارس)
(2) مدیر HSEE مجتمع معدنی سرب و روی انگوران 2(1) دانشجوی دکترای برنامه‌ریزی محیط زیست دانشگاه تهران (پردیس ارس) (2) کارمند شهرداری تبریز 3دانشگاه تهران |
| چکیده مقاله |
| در سال‌های اخیر استفاده نامناسب از آب باعث ایجاد تغییرات و چالش‌های عمده‌ای در کیفیت منابع آب شده است. دریاچه مهارلو در 23 کیلومتری شرق شیراز واقع شده است و تامین‌کننده اصلی آب این دریاچه، رودخانه‌ها و آبراهه‌هایی هستند که از شمال باختری و جنوب خاوری در آن تخلیه می‌شوند و آن را تغذیه می‌کنند. با توجه به استقرار شهر شیراز، روستاها و زمین‌های کشاورزی در اطراف دریاچه مهارلو و ورود منابع تغذیه‌کننده حاوی عناصر بالقوه سمی به دریاچه سبب بروز مخاطرات زیست‌محیطی در آن شده است؛ لذا بررسی میزان آلودگی به عناصر بالقوه سمی و مطالعه شرایط زیست‌محیطی دریاچه مهارلو بسیار حائز اهمیت است. در این راستا مطالعه حاضر بر روی رسوبات آبرفتی بستر دریاچه مهارلو (18 ایستگاه) انجام و غلظت عناصر بالقوه سمی (سرب، نیکل، کادمیم و کروم) مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشانگر کاهش غلظت عناصر از ناحیه شمال‌غرب به جنوب شرق می‌باشد. جهت برآورد شدت آلودگی از شاخص زمین‌انباشت (Igo)، فاکتور غنی‌شدگی (EF) و شاخص آلودگی (PI) استفاده شده است، بر اساس نتایج زمین‌انباشت شدت آلودگی Ni و Cr غیر آلوده و شدت آلودگی سرب و کادمیم متوسط (2) می‌باشد، همچنین نتایج غنی‌شدگی نشان داد منبع آلودگی Ni و Cr با غنی‌شدگی اندک (<2) زمین‌زاد و منبع آلودگی Pb و Cd با غنی‌شدگی زیاد (<2) انسان‌زاد است و نیز بررسی شاخص آلودگی نشان داد رسوبات مورد مطالعه آلودگی کم نسبت به Ni (82/0)، آلودگی متوسط نسبت به Cr (24/1)، آلودگی زیاد نسبت به Cd (6/3) و آلودگی شدید نسبت به Pb (13/9) دارد. |
| کلیدواژه ها |
| دریاچه مهارلو، عناصر بالقوه سمی، فاکتور غنی‌شدگی، شاخص زمین‌انباشت و شاخص آلودگی. |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |
